Uil in de maak..

Ik heb de draad weer opgepakt!

Wel spannend, want het afgelopen jaar heb ik geen krijtje of potlood meer aangeraakt. Het lukte me gewoon niet! Gebrek aan gevoel in mijn vingers en de zwangerschap zorgde ervoor dat ik me moeilijk tot niet kon concentreren op het werk.

Onderstaand de opzet en uitwerking van een uil.

Ik begin altijd eerst met de ogen, die moeten spreken. Ditmaal had ik er wat moeite mee.. ik moest eerst meer zien voordat ik ermee verder kon.

Tijdens de opzet en het plaatsen van de kleuren kwam ik erachter dat een deel van de potloden in mijn koffer ontbrak. De volgende dag ontdekte ik dat mijn dochter Indria deze in een keukendoek had gerold en aan haar eigen werkje was begonnen - verstopt, uit het zicht, achter de bank.. met een gejat papiertje van moeders!

Na het invullen van de kleuren kon ik beginnen met het uitwerken van de veren. Op het moment ben ik daar nog mee bezig..

De uil krijgt langzaam maar zeker gestalte. De veren worden zo goed mogelijk uitgewerkt, en veren zijn zeker niet mijn sterkste punt. Tot zover ben ik aardig tevreden met het resultaat.

Heidi