Druk...
Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn blog heb bijgehouden. Dogs Pride is begin april actief van start gegaan en de site staat nu online Dogs Pride We hebben de afgelopen weken vele positieve reacties ontvangen. Ook heb ik van het UWV, sinds eind vorige week, de vrijbrief gekregen om zelfstandig van start te gaan! Yesssss.. Vrijdag staat dan ook gepland om me in te schrijven bij de KvK en dan kan ik de start maken voor de webshop.
Deze week staat nog in het teken van bloedprikken (meerdere malen) en ziekenhuis / huisarts bezoeken. Dit allemaal omdat mijn schildklier niet onder controle is en ze me nu dubbelop controleren en onder controle blijven houden - op zich wel een prettige gedachte. Maar getverrr.. wat heb ik een hekel aan naalden! Vanochtend prikte ze me nog verkeerd ook.
Kinan heeft gisteren bij OutdoorLeven een hele leuke middag gehad. Ray en Martijn maakten een tochtje met de honden voor Dogs Pride op het terrein, puur om de honden te ontladen.. qua temperatuur was het veel te warm voor de honden om te werken. We hebben ze dan ook de verdere middag ontzien. Enkele familieleden kwamen nog langs en Kinan en Indria hebben nog een boottochtje met ze gemaakt. Na 5 boterhammen met chocopasta had Kinan nog trek! Hij keek Martijn dan ook boos aan toen deze vertelde de laatste boterham met paste op te hebben gegeten.
Dogs Pride en de Wilgenweard zijn ook opgenomen in een krantenartikel, zie: Sledehonden bij OutdoorLeven in Nijverdal
De honden waren die middag vol in de aandacht. Ook een aantal mensen van zorg organisatie Aveleijn waren aanwezig om te flyeren voor Dogs Pride. Leuk is dat een aantal honden gelijk een blijk van herkenning gaven, vooral toen ze Yvonne zagen. Yvonne komt twee ochtenden in de week op kennelbezoek en vindt het helemaal geweldig (ik ook!). Ze had haar rollator mee en Kinan zat binnen een mum van tijd op de rollator en had het hoogste woord!
De afgelopen week is Indria goed ziek geweest. Vorige week dinsdag had ze meer dan 40 graden koorts en uit voorzorg toch maar de huisarts gebeld. In overleg toch maar besloten om het 'even' aan te zien. Die zelfde avond had ze 40.5 en s'nachts zat ik haar te troosten (altijd als Ray op oefening is he!) en kon ik gelijk Kinan's bed verschonen, want hij had een ongelukje. De volgende dag was haar temperatuur 36.3. We gingen dus van het ene uiterste naar het andere uiterste. Maar gelukkig had ze donderdagavond weer wat kleur op haar wangen en babbelde ze er weer lustig op los. Zo heeft ze er de laatste dagen lol aan om tegen opa en oma te zeggen, 'mag nie van mama' - waardoor ik natuurlijk weer met een vragende blik wordt aangegekeken. Misschien moet ik toch maar eens wat anders gaan zeggen, als ze iets niet mag ;-)
Deze week staat nog in het teken van bloedprikken (meerdere malen) en ziekenhuis / huisarts bezoeken. Dit allemaal omdat mijn schildklier niet onder controle is en ze me nu dubbelop controleren en onder controle blijven houden - op zich wel een prettige gedachte. Maar getverrr.. wat heb ik een hekel aan naalden! Vanochtend prikte ze me nog verkeerd ook.
Dogs Pride en de Wilgenweard zijn ook opgenomen in een krantenartikel, zie: Sledehonden bij OutdoorLeven in Nijverdal
De honden waren die middag vol in de aandacht. Ook een aantal mensen van zorg organisatie Aveleijn waren aanwezig om te flyeren voor Dogs Pride. Leuk is dat een aantal honden gelijk een blijk van herkenning gaven, vooral toen ze Yvonne zagen. Yvonne komt twee ochtenden in de week op kennelbezoek en vindt het helemaal geweldig (ik ook!). Ze had haar rollator mee en Kinan zat binnen een mum van tijd op de rollator en had het hoogste woord!
De afgelopen week is Indria goed ziek geweest. Vorige week dinsdag had ze meer dan 40 graden koorts en uit voorzorg toch maar de huisarts gebeld. In overleg toch maar besloten om het 'even' aan te zien. Die zelfde avond had ze 40.5 en s'nachts zat ik haar te troosten (altijd als Ray op oefening is he!) en kon ik gelijk Kinan's bed verschonen, want hij had een ongelukje. De volgende dag was haar temperatuur 36.3. We gingen dus van het ene uiterste naar het andere uiterste. Maar gelukkig had ze donderdagavond weer wat kleur op haar wangen en babbelde ze er weer lustig op los. Zo heeft ze er de laatste dagen lol aan om tegen opa en oma te zeggen, 'mag nie van mama' - waardoor ik natuurlijk weer met een vragende blik wordt aangegekeken. Misschien moet ik toch maar eens wat anders gaan zeggen, als ze iets niet mag ;-)
Reacties
Een reactie posten