Paardenhoofd verkocht

Door mijn schildklier aandoening behoor ik regelmatig mijn bloed te laten prikken ter controle. Nu hangen mijn eigen schilderijen in het Medisch Centrum in Nijverdal, dus het is altijd leuk om weer even tussen je eigen werken te zitten - en te horen wat anderen ervan vinden. Zo krijg je gelijk een beeld wat 'hot' en wat 'not' is onder de medemens.

De dame van het priklaboratorium had al eerder laten onvallen dat ze het (mijn) halve paardenhoofd zo mooi vond. Ze keek me de 1e keer ook verbaasd aan toen ik vertelde dat het mijn werken waren..
We zijn nu een aantal weken verder en vanochtend belde ze me op met de vraag of het schilderij nog te koop was. Zelf hebben ze paarden en een van hun paarden heeft een net zo'n lieve, vragende blik als het paard wat ik op papier heb weergegeven.
Daarnaast is haar man binnenkort jarig en het leek haar een geweldig kado om te geven. Aankomende maandag neemt ze het schilderij mee, maar uiteraard moet de kale plek aan de muur in het medisch Centrum wel weer opgevuld worden.

Ik betrap mezelf erop dat ik steeds kritischer naar mijn werken kijk.. dus ik moet dit weekend aan de bak met potlood en papier ;-)  Leuk!

Het is ontzettend leuk om te horen hoe enthousiast mensen over mijn pastellen zijn. Maar het is anderzijds ook wel een dubbel gevoel als je iets van jezelf verkoopt. Er gaat een stukje van mij weg....

Heidi