Een krokodil op het kinderdagverblijf

Toen we Kinan vanochtend naar het kinderdagverblijf brachten, werd hij opgewacht door Roos - zijn vriendinnetje. Roos liep rond met een grote schaafwond op haar hoofd en ze begroette onze zoon met een stevige stomp op zijn arm. Roos heeft zelf twee grote broers en is daardoor niet bepaald zachtzinnig.. en ze weet precies wat ze wil. Kinan zagen we wegkijken ' och jee.. ze begint weer' en hij klemde zich aan ons vast. Vastbesloten plukten we de grijpgrage handen van onze zoon los en liepen de deur uit. We weten dat zodra wij het pand verlaten hebben, onze zoon zich ontpopt in een klein manneke met het grootste woord.

Zo af en toe gaat Kinan ook even bij zijn kleine zusje lang om te kijken hoe het haar vergaat. Maar al snel denderde hij weer terug naar zijn eigen groep, om daar de klas op zijn kop te zetten en lekker te spelen en te ravotten. Maar van al dat spelen word je natuurlijk ook hongerig...

Tijdens de maaltijd zat iedereen rustig op zijn stoeltje. Alle kinderen waren lekker rustig aan het eten.. en het was zelfs stil tijdens de maaltijd. Totdat... er opeens een klein kereltje begon te schreeuwen dat er een 'krokodil' onder de tafel zat.
Alle kinderen waren in rep en roer en de leidsters wisten niet hoe snel ze de boel moesten sussen. De kinderen wilden niet meer eten en aan tafel zitten.. bang voor de 'krokodil' die onder de tafel op de loer lag. Alom was er gegil en geschreeuw..

En ondertussen zat er een manneke, genaamd Kinan, rustig tussen al die herrie zijn boterham op te eten, met een grote glimlach op zijn smoel! Missie gelukt!

Ray werd tijdens het ophalen door de leidsters even (glimlachend) apart genomen. Van hen kregen we te horen welk tumult Kinan tijdens de maaltijd had veroorzaakt. En op het moment dat je hoort welke streek hij heeft uitgehaald moet je toch even lachen.. 'wat een heerlijk mannetje is het toch'! Echt onze Kinan...