Aan alles komt een eind, zo ook de vakantie.
Met een terugblik op de afgelopen week kan ik wel stellen dat de vakantie 'geslaagd' was! Eenmaal in de auto richting het vliegveld was de pakstress ook verdwenen. Maar omdat we s'nachts vlogen was het voor Kinan, mijn zoontje, nogal zwaar en hij kon nauwlijks wakker blijven. In het vliegtuig werd hij bang en probeerden we hem zoveel mogelijk af te leiden. 'Ik wil naar huis' was wat hij steeds riep, maar gelukkig won de vermoeidheid en sliep hij even later als een roosje. Aangekomen in Ponsa moesten we hem wakker maken en konden we een tijd wachten op de bus die ons naar het appartement zou brengen - net te lang voor een kleine knul die bijna omviel van vermoeidheid. Eenmaal uit de bus voor ons appartement ging hij over zijn nek, stress.. vermoeidheid. We zijn snel naar ons appartement gegaan en hebben allen eerst een tijdje geslapen voordat we 'Santa Ponsa' onveilig zouden maken.
In tegenstelling tot de weerberichten was het die dag lekker qua temperatuur en scheen de zon. We zijn die middag op verkenning gegaan in het stadje en kwamen uit bij de zee. Het is achteraf maar goed dat we zo vroeg in het seizoen zijn gegaan, want we zaten middenin het toeristen gebied.. iets waar ik persoonlijk niets mee op heb. Onder ons appartement zat een Ierse pub en liep je de steeg uit dan kwam je uit bij een disco. Het meerendeel van de mensen die er rondliepen was de lokale bevolking en veel Engelsen en Ieren.
Maar het was de moeite meer dan waard toen we Kinan's gezicht zagen toen hij voor het eerst de zee en het strand zag. We hebben die dag gelijk een emmertje en schepje voor hem gekocht en hij heeft zich daar prima mee vermaakt. Pootje baden vondt hij wat minder.. te koud en daarbij is hij bang voor water (thuis is baden ook een drama). Mam's was gelijk de eerste dag ook al verkleurd.
Een weekje met ups en downs, qua weer en het slaapgedrag van Kinan. Menig nacht heb ik doorgebracht op het balkon, in de hoop dat hij weer vlug in slaap zou vallen. Mijn geweldige zoon is soms s'nachts wakker en af en toe beleeft hij dan in sluimerstand zijn dag... of.. hij is klaarwakker en dan moet ook iedereen dat weten! Helaas voor mij, zat hij die week in zijn 'ik ben wakker' stand en menig keer jelde hij in mijn oor (als ik sliep) 'Mama, ik ben wakker!'. Boos worden heeft op zo'n moment geen zin en werkt alleen maar averechts, kwamen we achter.. dus ik zocht mijn rust op het balkon in afwachting van...
Maar ondanks dat.. en de paar regendagen die ertussen zaten hebben we ons alle drie goed vermaakt.
Als hij het strand zag jelde hij gelijk: 'zwembroek', die associatie legde hij daarbij. En meeuwen in de lucht werden 'Meruw' genoemd. Bij ons thuis hebben we een merel die dagelijks in de heg zit, vandaar dat hij de woorden aan elkaar koppelde - wat op zich wel grappig om te horen is. In de winkels luisterde hij netjes en gaf het 'goede' voorbeeld. Zo zei ik telkens.. kijken doen we met onze oogjes en niet met onze handjes. Mijn vriendin Karen bekeek iets in een winkel en hij stond er gelijk bij en zei: Karen.. mag niet! Kijken met de oogjes niet met handjes!! Zo.. is dat duidelijk of niet?
En nu zijn we na een lange toch eindelijk weer thuis en is mam's druk aan het wassen en opruimen. Pap's heeft de week alleen doorgebracht mijn Indria, ons dochterje, die ook voor het eerst is gaan staan. Hij gaf naderhand wel aan dat hij het wel een vreemde situatie vondt, gewoonlijk is hij diegene die weggaat en niet ik. Maar hij werd goed verzorgd door de familie en dagelijks belde er wel iemand om te vragen of ze bij hen kwamen eten. Iets wat ze anders nooit doen ;-)
Een geslaagde week.. die weer ten einde is...op naar de dagelijkse realiteit!
Tot zover
Heidi
Met een terugblik op de afgelopen week kan ik wel stellen dat de vakantie 'geslaagd' was! Eenmaal in de auto richting het vliegveld was de pakstress ook verdwenen. Maar omdat we s'nachts vlogen was het voor Kinan, mijn zoontje, nogal zwaar en hij kon nauwlijks wakker blijven. In het vliegtuig werd hij bang en probeerden we hem zoveel mogelijk af te leiden. 'Ik wil naar huis' was wat hij steeds riep, maar gelukkig won de vermoeidheid en sliep hij even later als een roosje. Aangekomen in Ponsa moesten we hem wakker maken en konden we een tijd wachten op de bus die ons naar het appartement zou brengen - net te lang voor een kleine knul die bijna omviel van vermoeidheid. Eenmaal uit de bus voor ons appartement ging hij over zijn nek, stress.. vermoeidheid. We zijn snel naar ons appartement gegaan en hebben allen eerst een tijdje geslapen voordat we 'Santa Ponsa' onveilig zouden maken.
In tegenstelling tot de weerberichten was het die dag lekker qua temperatuur en scheen de zon. We zijn die middag op verkenning gegaan in het stadje en kwamen uit bij de zee. Het is achteraf maar goed dat we zo vroeg in het seizoen zijn gegaan, want we zaten middenin het toeristen gebied.. iets waar ik persoonlijk niets mee op heb. Onder ons appartement zat een Ierse pub en liep je de steeg uit dan kwam je uit bij een disco. Het meerendeel van de mensen die er rondliepen was de lokale bevolking en veel Engelsen en Ieren.
Maar het was de moeite meer dan waard toen we Kinan's gezicht zagen toen hij voor het eerst de zee en het strand zag. We hebben die dag gelijk een emmertje en schepje voor hem gekocht en hij heeft zich daar prima mee vermaakt. Pootje baden vondt hij wat minder.. te koud en daarbij is hij bang voor water (thuis is baden ook een drama). Mam's was gelijk de eerste dag ook al verkleurd.
Een weekje met ups en downs, qua weer en het slaapgedrag van Kinan. Menig nacht heb ik doorgebracht op het balkon, in de hoop dat hij weer vlug in slaap zou vallen. Mijn geweldige zoon is soms s'nachts wakker en af en toe beleeft hij dan in sluimerstand zijn dag... of.. hij is klaarwakker en dan moet ook iedereen dat weten! Helaas voor mij, zat hij die week in zijn 'ik ben wakker' stand en menig keer jelde hij in mijn oor (als ik sliep) 'Mama, ik ben wakker!'. Boos worden heeft op zo'n moment geen zin en werkt alleen maar averechts, kwamen we achter.. dus ik zocht mijn rust op het balkon in afwachting van...
Maar ondanks dat.. en de paar regendagen die ertussen zaten hebben we ons alle drie goed vermaakt.
Als hij het strand zag jelde hij gelijk: 'zwembroek', die associatie legde hij daarbij. En meeuwen in de lucht werden 'Meruw' genoemd. Bij ons thuis hebben we een merel die dagelijks in de heg zit, vandaar dat hij de woorden aan elkaar koppelde - wat op zich wel grappig om te horen is. In de winkels luisterde hij netjes en gaf het 'goede' voorbeeld. Zo zei ik telkens.. kijken doen we met onze oogjes en niet met onze handjes. Mijn vriendin Karen bekeek iets in een winkel en hij stond er gelijk bij en zei: Karen.. mag niet! Kijken met de oogjes niet met handjes!! Zo.. is dat duidelijk of niet?
En nu zijn we na een lange toch eindelijk weer thuis en is mam's druk aan het wassen en opruimen. Pap's heeft de week alleen doorgebracht mijn Indria, ons dochterje, die ook voor het eerst is gaan staan. Hij gaf naderhand wel aan dat hij het wel een vreemde situatie vondt, gewoonlijk is hij diegene die weggaat en niet ik. Maar hij werd goed verzorgd door de familie en dagelijks belde er wel iemand om te vragen of ze bij hen kwamen eten. Iets wat ze anders nooit doen ;-)
Een geslaagde week.. die weer ten einde is...op naar de dagelijkse realiteit!
Tot zover
Heidi
Reacties
Een reactie posten