Een dag voorbij..
En alweer is er een dag voorbij..
Mijn vrije dag, en vrijwel alles wat ik me had voorgenomen is niet uit handen gekomen. Ik verbaas me dagelijks over hoeveel tijd twee kinderen nemen. Niet dat ik dat betreur, absoluut niet! Maar ik had nog zo graag zoveel andere dingen willen doen.
Ik ben een werkende moeder met twee kleine kinderen en naast mijn drukke baan hebben we thuis een siberische husky kennel & team. Mijn partner traint de honden, maar is helaas voor zijn werk regelmatig afwezig. Zo ook nu.. Maar de 6 honden buiten en die ene binnenshuis willen ook hun aandacht! Dus.. vandaag de oude kleren aan en 'hop' naar buiten. De honden barsten van de energie de laatste dagen, dus ik laat ze eerst uitrazen alvorens ze te voeren. Voor mijn zoontje van 2,5 is dit het mooiste moment van de dag.. en hij noemt ze allemaal bij naam. Ook vandaag stond hij weer met zijn wijsvingertje omhoog en met een boze blik en stem een van de honden te bestraffen. 'Dat mag niet Koda.. Neeeeee niet likken'.
En terwijl hij aan het spelen is op het grasveld, spuit ik de kennels schoon en loop het speelveld van de honden na (poep ruimen). Maar vandaag had ik mijn camera moeten meenemen naar buiten! Op een van de fruitbomen haalde een pimpelmeesje rare capriolen uit, hij zat te balanceren op een tak toen er een harde windvlaag tegen hem aan stootte. Een mooi moment om vast te leggen. En ik heb die momenten opnames op camera nu ook hard nodig. Ik heb toegezegd in November mijn pastellen te exposeren, maar door de alledaagse drukte ben ik soms mijn fantasie en creativiteit kwijt. Mijn voorgenomen, ofwel.. de mijzelf verplichte pasteluren heeft mijn partner me nu, door zijn werk, tijdelijk ontnomen. Maar ik weet dat hij zich daarvan bewust is, en dat maakt dat ik er ook vrede mee heb.
Maar ik houdt mezelf steeds voor ogen dat quality time met de kinderen het belangrijkste is. Daarom kan ik ook zo genieten als mijn zoontje met verwaaide haren en rode wangen op zijn laarsjes over het gras aan het rennen is. In zijn verbeeldingwereld is alles mogelijk.. het ene moment is hij net zoals papa met de hondjes heeeel hard aan het lopen en het volgende moment eet ik samen met hem denkbeeldige patatjes. Geweldig!
En nu liggen de kids in bed en ben ik de nodige voorbereidingen voor morgen aan het maken. Uit nieuwsgierigheid een blog geopend en mijn eerste bericht geplaatst.. Er zullen er nog vele volgen...
Een dag uit het leven van...
Mijn vrije dag, en vrijwel alles wat ik me had voorgenomen is niet uit handen gekomen. Ik verbaas me dagelijks over hoeveel tijd twee kinderen nemen. Niet dat ik dat betreur, absoluut niet! Maar ik had nog zo graag zoveel andere dingen willen doen.
Ik ben een werkende moeder met twee kleine kinderen en naast mijn drukke baan hebben we thuis een siberische husky kennel & team. Mijn partner traint de honden, maar is helaas voor zijn werk regelmatig afwezig. Zo ook nu.. Maar de 6 honden buiten en die ene binnenshuis willen ook hun aandacht! Dus.. vandaag de oude kleren aan en 'hop' naar buiten. De honden barsten van de energie de laatste dagen, dus ik laat ze eerst uitrazen alvorens ze te voeren. Voor mijn zoontje van 2,5 is dit het mooiste moment van de dag.. en hij noemt ze allemaal bij naam. Ook vandaag stond hij weer met zijn wijsvingertje omhoog en met een boze blik en stem een van de honden te bestraffen. 'Dat mag niet Koda.. Neeeeee niet likken'.
En terwijl hij aan het spelen is op het grasveld, spuit ik de kennels schoon en loop het speelveld van de honden na (poep ruimen). Maar vandaag had ik mijn camera moeten meenemen naar buiten! Op een van de fruitbomen haalde een pimpelmeesje rare capriolen uit, hij zat te balanceren op een tak toen er een harde windvlaag tegen hem aan stootte. Een mooi moment om vast te leggen. En ik heb die momenten opnames op camera nu ook hard nodig. Ik heb toegezegd in November mijn pastellen te exposeren, maar door de alledaagse drukte ben ik soms mijn fantasie en creativiteit kwijt. Mijn voorgenomen, ofwel.. de mijzelf verplichte pasteluren heeft mijn partner me nu, door zijn werk, tijdelijk ontnomen. Maar ik weet dat hij zich daarvan bewust is, en dat maakt dat ik er ook vrede mee heb.
Maar ik houdt mezelf steeds voor ogen dat quality time met de kinderen het belangrijkste is. Daarom kan ik ook zo genieten als mijn zoontje met verwaaide haren en rode wangen op zijn laarsjes over het gras aan het rennen is. In zijn verbeeldingwereld is alles mogelijk.. het ene moment is hij net zoals papa met de hondjes heeeel hard aan het lopen en het volgende moment eet ik samen met hem denkbeeldige patatjes. Geweldig!
En nu liggen de kids in bed en ben ik de nodige voorbereidingen voor morgen aan het maken. Uit nieuwsgierigheid een blog geopend en mijn eerste bericht geplaatst.. Er zullen er nog vele volgen...
Een dag uit het leven van...
Reacties
Een reactie posten